Intensief contact en tegelijk haast meditatief bezig zijn – Kaoutar Azzahchi geniet van beide kanten als ze een bruidsversiering maakt met henna.

'Zo'n drieënhalf uur ben ik bezig aan een hennaschildering, op een bruiloftsdag zelf of de dag ervoor met een kleine kring van geliefden om de bruid heen. Ik maak haar van dichtbij mee op een moment dat ze heel gelukkig is, maar ik zie ook de stress van zo'n dag. Het is echt bijzonder om te doen.

“Ik sta superdicht bij mensen op een heel spannend moment in hun leven.”

Rond mijn zevende, in de tijd dat mensen nog op de ouderwetse manier de henna uitsmeerden, maakte mijn moeder altijd als iets origineels voor mij. Ze gebruikte daarvoor een satéprikker, zo ben ik ook begonnen toen ik zestien was. Later vulde ik een ziekenhuisspuit en nu werk ik met cones, een soort smalle spuitzakjes. Grappig genoeg is mijn nichtje hetzelfde gaan doen. En mijn broers werken ook graag met hun handen, al doen ze weer heel andere dingen.

In mijn dagelijks werk, bij de gemeente Utrecht, ben ik aanspreekpunt voor burgers. Daarnaast zit ik in het laatste jaar van mijn studie maatschappelijk werk en dienstverlening, in Amsterdam. En ook in mijn hobby vind ik vooral het sociale aspect leuk: ik hou ervan met mensen in gesprek te zijn, hun drijfveren te ontdekken. Ik krijg een kijkje in de keuken van mensen met heel verschillende achtergronden: Pakistaans, Marokkaans, Turks.

Tegelijk is tekenen en schilderen echt een ontlading voor me. De stijl van hennaschilderingen vind ik heel mooi. Die is heel druk, maar als ik ermee bezig ben, komt er een innerlijke rust over me heen.

“Het is bijna een soort therapie: verstand op nul, rustig muziekje erbij. Dan kan ik mezelf er helemaal in verliezen.”

Van tevoren vraag ik wat iemand voor ontwerp wil, er staan voorbeelden op mijn facebook-pagina, maar ik garandeer nooit dat je precies datzelfde krijgt. Ik vind het veel prettiger uit mijn hoofd te werken, vanuit de losse pols. Dan wordt het het mooiste. Bovendien moeten de verhoudingen kloppen: niet elk ontwerp past bij grote of juist kleine handen en voeten.

Naast bruidsversieringen maak ik ook kaarsen en kaarten. En ik vind het heel leuk met haar en make-up bezig te zijn. Misschien kan ik dat later zo combineren dat ik voor huwelijken zowel de bruid als de decoraties verzorg, maar voorlopig is dat nog een droom. Ik heb er gewoon de tijd niet voor. Het lukt me nu om ongeveer eens per maand een bruidsversiering te maken. Tekenen doe ik wel dagelijks. Ik oefen op mijn eigen handen en op die van vriendinnen, maar ik teken vooral op papier, bijvoorbeeld tussen mijn werk door. Als ik dan weer een blad vol heb en collega's zeggen: “Oh, dit is kunst!” dan heb ik wel een momentje van trots. Zo van: dit doe ik toch maar even.'